Persoonlijke instellingen

Zoutlijn

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark
Titel: Johan Wijers bij de Zoutlijn Jaar: april 1987 Foto: Archief TUE

Wat is het verschil tussen chemie en scheikundige technologie? Middelbare scholieren met belangstelling voor een studie scheikunde kregen tijdens studievoorlichtingsbijeenkomsten jarenlang het voorbeeld van koffiezetten uitgelegd. Chemie is te vergelijken met het zetten van koffie voor vier mensen en scheikundige technologie is dezelfde operatie, maar dan voor duizend mensen. Dit opschalen stelt je voor allerlei problemen die met mengen, energieverbruik en het afstemmen van grote hoeveelheden stoffen te maken hebben. De afdeling der Scheikundige Technologie liet vanaf de jaren zestig haar studenten in de hal voor fysische technologie (de FT-Hal) de harde praktijk voelen van wat het betekent om een chemische productielijn te bedienen. Tijdens het practicum dat bekend stond onder de naam ‘zoutlijn’ moesten ze sjouwen met zakken natriumsulfaat, die grondstof in een installatie gooien, in water oplossen, koken, centrifugeren en drogen. Dat alles in een drieploegendienst. Wanneer de studenten de installatie mooi stabiel aan het draaien hadden gekregen, was er altijd wel een lastige medewerker of promovendus bereid om, onopgemerkt door de studenten, ergens een afsluiter open of dicht te draaien. Dat leidde onvermijdelijk tot verstoppingsproblemen in de pompen of de leidingen en tot een onrustige nacht voor de nachtploeg. Zo’n groepje van vijf studenten had de verantwoordelijkheid om de relatief grote installatie draaiende te houden. “De alumni die ik nog wel eens spreek hebben bijna altijd goede herinneringen aan de zoutlijn”, aldus projectleider ir. J.G. (Johan) Wijers. De bijna antieke apparatuur, die sinds de inrichting in de FT-Hal stond, produceerde naast zoutstof veel lawaai. Na dertig jaar sloeg de tand des tijds onverbiddelijk toe: hoewel de productielijn nog elke week vier dagen continue kon draaien, ging de verouderde elektrische installatie steeds meer problemen opleveren. In 1987 ging de stekker er uit en werd de zoutlijn vervangen door een computersimulatie. Deze trend naar modellering op de computer deed zich in alle vakgebieden voor en had nogal wat gevolgen. Zo nam de behoefte aan grote laboratoriumhallen voor de faculteit ST af; het nieuwe gebouw Spectrum dat in de loop van de jaren negentig werd neergezet, heeft dan ook bijna geen hoge laboratoriumruimtes meer.