Eurlings C.M.P.S.
Uit Tuencyclopedie
Ir. C.M.P.S. (Camiel) Eurlings (*1973) studeerde technische bedrijfskunde en behaalde in 1998 zijn ingenieursdiploma. Na in 1998 met voorkeurstemmen in de Tweede Kamer te zijn gekozen, volgde een loopbaan die langs hoge posten in politiek en bedrijfsleven voerde. Jongste gemeenteraadslid ooit, op één na jongste kamerlid ooit. Camiel Eurlings had de politiek al gevonden nog vóór hij afgestudeerd was aan de faculteit Technologie Management van de TU/e. Eurlings kwam in 1993 aan de TU/e studeren. “De studie technische bedrijfskunde in Eindhoven staat internationaal goed aangeschreven”, legt hij uit. “En de locatie was ook gunstig, niet te ver van mijn woonplaats Valkenburg in Limburg. Zo kon ik mijn studie combineren met de lokale politiek. In 1994 vroeg de plaatselijke CDA-fractie mij voor de gemeenteraad in Valkenburg. Ik stond weliswaar op een onverkiesbare plaats. Maar na een campagne kwam ik met voorkeursstemmen in de gemeenteraad terecht.” De combinatie met de politiek maakte de studie wel pittig. “Het betekende dat ik een echte piekstudent was. Ik deed veel rond de tentamenperiodes, en tussen de tentamens door was ik met andere dingen bezig. De slotfase van mijn studie was echt rather killing. Het laatste half jaar heb ik het afstuderen gecombineerd met het lidmaatschap van de Tweede Kamer, waarin ik in 1998 ook met voorkeursstemmen ben gekozen. Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen. Ik heb mijn diploma cum laude behaald. Maar het had geen twee weken langer moeten duren.”
Easy going
Desondanks was het een leuke studententijd. “Ik had misschien minder tijd dan andere studenten. Maar dat wil niet zeggen dat ik minder genoten heb. Het heeft de kwaliteit wellicht alleen maar verbeterd. Elke avond uitgaan was er niet bij, maar toch kwam ik regelmatig in de Bunker en op het Stratumseind. Ook had ik nog wel eens tijd om in Utrecht of Maastricht uit te gaan met bevriende studenten.” Eurlings noemt de TU/e een erg professionele universiteit. “Het was er prettig om te studeren. Het was gemakkelijk om contacten te leggen, ook met hoogleraren. Van hoogleraren tot kantinepersoneel, je was gewoon easy going met iedereen, erg leuk. Wat mij als jonge mannelijke student minder beviel was natuurlijk dat er aan de TU/e zo weinig meisjes studeerden. Het was er een beetje een monocultuur, omdat er alleen maar technische studies zijn. In Louvaine-la-Neuve bijvoorbeeld, waar een vriendin van mij studeerde, heb je naast technische studies ook rechten en van alles en nog wat. Daar waren veel meer meisjes dan op de TU/e. Je kunt je voorstellen dat ik dat als jonge student toch graag anders had gezien. Maar de tijden zijn veranderd. Steeds meer meisjes doen technische studies. De komst van de PABO op het TU/e-terrein is in dat opzicht ook een drastische verbetering geweest.”
Japans