Ontwikkelingssamenwerking

Pagina Overleg Brontekst bekijken Geschiedenis

Uit Tuencyclopedie

Nadat aan het begin van de jaren zestig al incidenteel contact was gelegd met de universiteit van Nsukka in Nigeria, ontplooide de THE sinds 1968 op instellingsniveau activiteiten op het gebied van ontwikkelingsamenwerking. Aanvankelijk werden de activiteiten stap voor stap uitgebreid en verankerd in de organisatie. In het begin werden er vooral kortlopende microprojecten uitgevoerd, die meestal op basis van persoonlijke contacten van medewerkers tot stand kwamen. In 1969 ging er een collegereeks ontwikkelingsproblematiek van start. Vier jaar later werd prof.dr. Ch.J.L. Bertholet aangesteld als buitengewoon hoogleraar sociologie van de ontwikkelingslanden. Er kwam een senaatscommissie voor ontwikkelingsproblematiek. De uitvoerende werkzaamheden vielen onder de verantwoordelijkheid van een Bureau Ontwikkelingssamenwerking, waarvan P. E. Lapperre M.Sc in 1976 de leiding krijgt. Het Center for International Cooperation Activities start in de jaren tachtig een onderzoeksprogramma naast de opleiding technische ontwikkelingskunde. Het is niet allemaal high tech wat de klok slaat. Zo wordt er met steun van de THE in Tanzania een messenfabriek opgezet. Aan het eind van de jaren negentig verdwijnt techniek voor ontwikkelingslanden als speerpunt van het toneel.

Projecten

---

Gepensioneerd medewerker J. Overhaart van de vakgroep Aangepaste Technologie (afdeling der Bedrijfskunde) combineert in 1977 een oud Amerikaans ontwerp voor een simpele kachel uit 1800 met zijn eigen ervaringen uit de Hongerwinter en ontwerpt een nieuw rookvrij familiefornuis bestemd voor ontwikkelingslanden. Door middel van het reguleren van trek kan er op een soort plattebuiskacheltje gekookt worden. Volgens de maker kan het kacheltje van materialen als oliedrums, autowrakken of petroleumblikken gemaakt worden. Als brandstof kan van alles dienen: bamboe, hout, boomschors of koemest. Zo kan er in zes minuten een liter water aan de kook worden gebracht. Overhaart wordt aan de Landbouwhogeschool van Wageningen uitgenodigd om zijn ontwerp te demonstreren. Op een proefboerderij van de Witte Paters in Chipata (Zambia) wordt met medewerking van de THE een complete beregeningsinstallatie neergezet, uitgerust met houtvergasser. De energie voor de waterpompen wordt uit maisafval gehaald. De THE doet meer op dit gebied. Voor Hanoi (Vietnam) wordt een prototype van een rolstoel ontwikkeld. De afdeling der Elektrotechniek wint in 1985 de Italiaanse Piero Fanti-prijs, groot tienduizend dollar, voor een samenwerkingsproject met de universiteit van Dar es Salaam in Tanzania. Medewerkers van de vakgroep Telecommunicatie ontwikkelen een systeem om per satelliet informatie te verspreiden naar dorpen in dat land. Medewerkers en studenten van de faculteit Bouwkunde bereiden in 1987 (het Jaar van de daklozen) een samenwerkingsproject voor met de stad Gedaref in Soedan. Dr.ir. J.J.A. Janssen van de faculteit Bouwkunde doet in Burundi onderzoek naar bamboe als bouwmateriaal en geeft in Hangzhou (China) een gastcollege over het onderwerp. Op 22 april 1986 promoveert dr. A.A.A. Hammond uit Ghana aan de THE op een proefschrift over hergebruik van mijnafval in Ghana. De vakgroep Transportfysica ontwikkelt in samenwerking met de Universiteit Twente windmolens die ook bij lage windsnelheden ingezet kunnen worden om water op te pompen in Sri Lanka, Soedan en op de Kaap Verdische eilanden. De molens bevatten zo weinig mogelijk onderdelen, waardoor ze tegen een lage kostprijs water kunnen oppompen. Projectleider ir. P. Smulders vertelt in 1987 dat de molens in drie dagen kunnen worden opgebouwd. Op dat moment zijn er wereldwijd al zo’n driehonderd geplaatst.

Deze pagina is het laatst bewerkt op 27 feb 2019 om 15:09. - Deze pagina is 12.612 maal bekeken. - Over Tuencyclopedie - Voorbehoud - skin based on bookjive.com