Persoonlijke instellingen

Hoogleraren

Uit Tuencyclopedie

Share/Save/Bookmark

Wie hoogleraren wil determineren, als ware hij een soort veldbioloog met historische belangstelling, kan in een halve eeuw TU/e diverse soorten op het spoor komen. In de eerste jaren is er nog sprake van een eenvoudige tweedeling: er zijn gewone en buitengewone hoogleraren. De eerste bijzondere hoogleraar is dr. M.J.E. Golay, in 1961 benoemd ‘vanwege de Stichting Eindhovens Hogeschoolfonds’. Vanaf 1964 worden er aan de THE lectoren aangesteld. Deze worden geacht hun onderwijs in te richten in overeenstemming met een of meer hoogleraren van de (onder)afdeling waarin zij zijn benoemd. Daarnaast verrichten ze wetenschappelijk onderzoek. Omdat het onderscheid tussen het ambt van lector en dat van hoogleraar geleidelijk vervaagt, besluit dr. A. Pais, minister van Onderwijs en Wetenschappen, om met ingang van 1 januari 1980 de zittende lectoren te benoemen tot hoogleraar. Maar extra financiële middelen worden voor deze transformatie niet ter beschikking gesteld. Vanaf dat moment ontstaat het onderscheid tussen de categorie ‘A’ en ‘B’. In zijn openingsrede van het Academisch Jaar 1980-1981 stelt rector magnificus prof.ir. J. Erkelens een ezelsbruggetje voor: “A is Arm, B wordt Beter betaald.”

In 2004 vindt de première plaats van het fenomeen universiteitshoogleraar. De Universiteit besluit maximaal vijf universiteitsleerstoelen in te stellen ‘om topwetenschappers in eigen huis een blijk van erkenning te geven en hen door extra middelen in staat te stellen een bijdrage te leveren aan de verdere ontwikkeling van een onderzoeksgebied waarmee de Universiteit zich wil profileren.’ De eerste Eindhovense universiteitshoogleraar wordt organisch chemicus prof. dr. E.W. (Bert) Meijer. Een jaar later komt er weer een nieuwe categorie bij: prof.dr. R.A. van Santen wordt in 2005 door de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen aan de TU/e benoemd tot akademiehoogleraar ‘vanwege zijn uitmuntende bijdragen aan de fysische chemie van de heterogene katalyse.’


Titel: Prof.dr. Rutger van Santen, akademiehoogleraar Jaar: 2009 Foto: Bart van Overbeeke
Titel: Prof.dr. Bert Meijer, universiteitshoogleraar Jaar: 2009 Foto: Bart van Overbeeke